- Γρηγόριος Ε’
- (Γεώργιος Αγγελόπουλος, Δημητσάνα, Αρκαδία 1746 – Κωνσταντινούπολη 1821). Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ο Γ., μολονότι καταγόταν από φτωχή οικογένεια, κατάφερε να σπουδάσει, αρχικά στο σχολείο της πατρίδας του και αργότερα στις σχολές της Αθήνας, της Σμύρνης και της Πάτμου. Από το 1775 υπηρετούσε στη Σμύρνη ως βοηθός του τοπικού μητροπολίτη, τον οποίο διαδέχτηκε στον αρχιερατικό θρόνο το 1785. Το 1797 εξελέγη οικουμενικός πατριάρχης και από τότε πατριάρχευσε τρεις φορές: 1797-98, 1806-8 και 1818-21. Στα ενδιάμεσα διαστήματα εφησύχαζε κυρίως στο Άγιον Όρος. Και οι τρεις πατριαρχίες του έληξαν βίαια· οι δύο πρώτες με εκθρόνισή του από τον σουλτάνο και η τρίτη με τον απαγχονισμό του. Συνολικά ο Γ. πατριάρχευσε περίπου πέντε χρόνια. Ωστόσο το πέρασμά του από το πατριαρχείο θεωρείται σταθμός. Με την ισχυρή του προσωπικότητα και τα μεγάλα διοικητικά του προσόντα κατάφερε να αναδιοργανώσει το πατριαρχείο και να ενισχύσει το κύρος του, που είχε κλονιστεί από τις απροκάλυπτες επεμβάσεις των Φαναριωτών και των ξένων στα εκκλησιαστικά πράγματα. Για τη στάση του απέναντι στην Επανάσταση του 1821 έχουν διατυπωθεί πολλές και συχνά εντελώς αντίθετες γνώμες. Βέβαιο είναι το γεγονός ότι ο χαρακτήρας του, οι οδυνηρές αναμνήσεις του από την αποτυχημένη επανάσταση του 1770 και η επίσημη θέση του ως πατριάρχη τον έκαναν συντηρητικό και του υπαγόρευαν την υιοθέτηση μιας πολιτικής επιφύλαξης που ήταν αντίθετη πολλές φορές σε κάθε επαναστατική κίνηση. Γι’ αυτό με εγκυκλίους του καταδίκαζε τις φιλελεύθερες ιδέες του Ρήγα ως «σατανικές», αποκήρυξε την Ελληνική Επανάσταση και συνιστούσε «δουλικήν υποταγήν εις τους κρατούντας». Όλα αυτά ωστόσο δεν μπόρεσαν να τον δικαιώσουν απέναντι στην Υψηλή Πύλη. Ως επίσημος εκπρόσωπος των χριστιανών ραγιάδων θεωρήθηκε τυπικά υπεύθυνος για την εξέγερσή τους. Το Πάσχα του 1821 (10 Απριλίου) καθαιρέθηκε από τις τουρκικές αρχές και κρεμάστηκε στην κεντρική πύλη του πατριαρχείου. Το πτώμα του σύρθηκε στους δρόμους της Πόλης και τελικά πετάχτηκε στη θάλασσα. Το βρήκε αργότερα ένας Κεφαλονίτης καπετάνιος και το μετέφερε στην Οδησσό, όπου ενταφιάστηκε με μεγάλες τιμές. Το 1871 μεταφέρθηκε στην Αθήνα και τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα στον μητροπολιτικό ναό, όπου βρίσκεται έως σήμερα. Εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του η Εκκλησία της Ελλάδος τον ανακήρυξε άγιο και ιερομάρτυρα.
Ο Γρηγόριος E’, ισχυρή προσωπικότητα με μεγάλα διοικητικά προσόντα, ανέβηκε τρεις φορές στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης.
Dictionary of Greek. 2013.